10 minutengesprekken | De Kookwekker

“Oké, ben je er klaar voor? Heb je de kookwekker? Staan de stoeltjes klaar?” 

 

Ik was 18 jaar en mocht mijn eerste oudergesprek voeren. Mijn mentor Jolanda vertelde dat ze voor mij ‘gezellige ouders’ had uitgezocht. Het zou vast goed gaan. Het enige wat ik moest doen is mij goed houden aan haar voorbeeld. Ik had een aantal gesprekken met haar meegekeken, dus wat haar betreft had zij haar best gedaan mij zo goed mogelijk voor te bereiden. 

 

Jolanda had gelijk. Het waren gezellige ouders. Het gesprek ging goed en vooral Jolanda was erg enthousiast. Ik had het precies gedaan zoals zij het zelf zou hebben gedaan. 

 

Aan het eind van de week mocht ik nog een oudergesprek voeren. Een kwartier voor het gesprek pakte ik de kookwekker, zette deze op de tafel in het midden van de kring, schoof mijn bureaustoel aan bij de tafel en zette twee stoeltjes van de kinderen aan de andere kant van de tafel. Precies zoals Jolanda mij had geleerd. 

 

Jolanda liep naar mij toe en wees naar het tafereel van de bureaustoel, kookwekker en kleuterstoeltjes. “Heb je er een goed gevoel over?”, vroeg ze. Ik keek haar aan, blijkbaar een beetje beteuterd, want voordat ik ook maar iets kon zeggen, barstte ze in lachen uit. “Ik zie het al aan je. Dit vind je niks. Vertel...”. Ik twijfelde. Ik wilde Jolanda niet afvallen, maar ze had gelijk. Ik vond dit niks.  

 

Die stoeltjes! Wie laat nou twee volwassen ouders op kinderstoeltjes zitten? En dan ook nog zelf heerlijk op de comfortabele bureaustoel er recht tegenover gaan zitten. Recht tegenover! Hoe defensief ziet dat er eigenlijk uit? En dan die kookwekker! Aaaah nee! Ik snap echt wel dat het handig is om die te zetten – let op, je zet hem dan niet op 10 minuten, maar op 8, dan heb je nog 2 minuten uitloop, tip van Jolanda -, maar ik red het ook echt wel zonder kookwekker. En is het echt nodig dat je zo zakelijk bent naar ouders? Een ‘hallo, welkom’ en daarna meteen de inhoud in? 

 

Terwijl mijn hoofd op hol sloeg, stond Jolanda mij nog steeds lachend aan te kijken. Niet meer schaterlachend, maar ik zag meer een soort bemoedigende glimlach. Alsof ze wilde zeggen 'doe het maar op jóuw manier’. 

 

En daar ging ik. De kinderstoelen en bureaustoel maakten plaats voor drie comfortabele stoelen uit de personeelskamer die ik in een cirkel neerzette. Niet tegenover elkaar, maar naast elkaar, samen. Dat wilde ik uitstralen. Op de tafel op de gang legde ik de tekeningen waar de kinderen die middag flink hun best op hadden gedaan. En je raadt het al.. de kookwekker werd netjes opgeborgen in de bureaulade. 

 

De ouders van Sem liepen het lokaal binnen. “Hallo, fijn jullie te ontmoeten!”, zei ik terwijl ik naar ze toe liep, “Hoe smaakte de boerenkool?”. “De boerenkool?”, vroeg de moeder van Sem verbaasd, “Hoe weet jij dat?” Ik lachte: “Sem vertelde dat hij mocht kiezen wat jullie zouden eten vanavond en dat hij had gekozen voor boerenkool”. Er verscheen een lach op het gezicht van de moeder van Sem en haar ogen begonnen te stralen. “Wat leuk dat hij dat aan je verteld heeft!” “En nog leuker dat jij het hebt onthouden en ons ernaar vraagt!”, vulde de vader van Sem aan. We namen plaats op de stoelen die klaar stonden en begonnen een fijn en constructief gesprek.

 

Na precies 9 en een halve minuut stond ik bij de deur van het klaslokaal en zag ik de ouders van Sem de school uit lopen. De vader van Sem draaide zich nog even om en riep: "Oh, en trouwens heel leuk die tekeningen op de gang! Veel minder het idee dat ik in een wachtkamer van de dokter zit, haha!". De moeder van Sem draaide zich nu ook om en zei zichtbaar enthousiast: "En we staan precies na 10 minuten weer buiten! Zónder kookwekker!"

 

Ik keek naar Jolanda. Ze stak haar duim op. “Dít was de juf Mariëlle die ik ken. Goed gedaan!”, zei ze na afloop. Ze had gelijk. Dit gesprek voelde veel prettiger. Ik kon helemaal mijzelf zijn. En wat fijn dat Jolanda dit ook zag en mij stimuleerde het op mijn manier te doen! 

 

Ps. Je raadt vast al wat ik kreeg als afscheidscadeautje aan het einde van mijn stage. Hiermee zou ik altijd aan dit moment terug denken.. ;-)

 

Ook gelukkig & succesvol in het onderwijs werken? Ik help je jouw talenten te vinden, benutten en verder ontwikkelen, zodat jij ook als beste versie van jezelf functioneert. Lees er meer over op deze pagina.